“آشی که بهتر از این نخواهد بود”

داشتن موقعیت و اعتبار اجتماعی به مقام و مناسب دولتی نیست. امثال آقایان طیار و درازهی که آش پخته شده از جانب شورای نگهبان برای ترکمنها و بلوچها هستند، می خواهند که ضعف و عدم توانایی خود را پشت سنگر ترکمن و یا بلوچ بودن مخفی کنند و انتظار دارند فعالین اجتماعی، سیاسی و فرهنگی که اعتباری در جامعه دارند به حمایت از آنها برخیزند.

آقای قره جه طیار نماینده گنبد کاووس در مجلس شورای اسلامی در نشست شورای اداری استان به میزبانی استاندار به جایگاه ویژه هیئت رئیسه دعوت نشد و وی محترمانه جلسه را ترک کرد. بسیاری از فعالین رسانه ای در ترکمن صحرا به حمایت از آقای طیار برخاسته و عملکرد استاندار را بی احترامی به نماینده گنبد در مجلس دانسته و برخی نیز عذرخواهی استاندار از آقای قره جه طیار را طلب کردند.

در موردی دیگر آقای محمد باسط درازهی نماینده سراوان در مجلس در پی یک مشاجره لفظی با یکی از کارمندان اداره کل گمرگ مرکزی توسط یک کارمند حراست وبصورت بسیار توهین آمیزی به بیرون از سالن رانده شد. آقای درازهی بعدا در مجلس خواستار اخراج کارمند مربوطه و رئیس کل گمرگ و استیضاح وزیر مربوطه گردید.

آقای درازهی گفت برای پیگیری امور حوزه انتخابیه اش آنجا بوده ولی به نظر می رسد برای پیگیری کارهای همراهش که یکی از واردکنندگان بزرگ خودرو در ایران است، خواستار ملاقات با رئیس گمرک بوده است.

مشخصا این هر دو از نمایندگان اهل سنت، یکی از نمایندگان ترکمن و دیگری بلوچ هستند و هر دو از دستپخت های شورای نگهبان برای این مردم هستند.

داشتن موقعیت واعتبار اجتماعی به مقام و مناسب دولتی و حکومتی نیست. اقتدار دولتی و حکومتی ظاهری بوده و می تواند بسیار شکننده بوده و از جانب رقیبی سیاسی و هرمقام حکومتی ناخوشایند بی اعتبار گردد، همچون برخورد آقای استاندار با آقای طیار.

قرجه طیار نماینده مردم گنبد، چه ترکمن و چه غیر ترکمن در مجلس است. آقای طیار ترکمن است و بخش اعظم مردم گنبد هم ترکمن هستند، آقای طیار و دیگر نمایندگان ترکمن در مجلس شورای اسلامی برای بیان و عمل  کدام درد اجتماعی ، سیاسی و فرهنگی ترکمن در مجلس جسارت داشته اند. حکومت همچنان به ترکمن ها بی اعتماد است، هیچ مقام مدیریتی به ترکمن ها داده نمی شود، ترکمنی در نیروی انتظامی و قضایی موقعیتی ندارد. آقای استاندار نیز این را بخوبی می داند. در غیر اینصورت با نماینده واقعی مردمی نمی توانست این برخورد تحقیر آمیز را داشته باشد.

بلوچ ها بیشتر از ترکمن ها مورد تبعیض و ستم واقع شده اند. نبود مدارس با حداقل استاندارها، بیکاری، عدم امکانات اولیه همانند آب آشامیدنی و بسیار معضلات اجتماعی دیگر، زنان و دختران که برای گرفتن آب از گودالها جان می بازند، کودکانی که در مدارس آتش می گیرند، دیوار مدارس که بر سر دانش آموزان و معلمان تخریب می گردد، جوانان که بخاطر چند گالن بنزین مورد تیراندازی مستقیم قرار گرفته و کشته می شوند، آقای درازهی کدام از اینها را با جسارت و با صدای بلند در مجلس طرح کرده و خواستار استیضاح وزرای مربوطه شده است. او در مقابل یک کارمند ساده با ادبیات چاله میدانی برخورد می کند، اما اکنون که آنگونه تحقیرآمیز از جانب یک مامور ساده حراست به بیرون از سالن رانده می شود و فیلم تحقیر او از طرف همان حراستی ها بدون واهمه انتشار می یابد می خواهد وزیر مربوطه را استیضاح کند.

آقایان طیار و درازهی می خواهند ضعف و عدم توانایی خود را در اینگونه مواقع پشت سنگر ترکمن و یا بلوچ بودن مخفی کنند که فعالین اجتماعی، سیاسی و فرهنگی که اعتباری واقعی در جامعه دارند به مدافعه آنها بر خیزند و خود را مدافع حقوق ترکمن ها و یا بلوچ ها نشان دهند. آنها در این سنگر گرفتن تا حدودی موفق نیز شدند، همان گونه که در ترکمن صحرا  دیدیم که ژورنالیست هایی همانند آقای ایزدی با هزینه از سرمایه اجتماعی خود به حمایت برخاستند.

تا زمانی که شورای نگهبان با نظارت استصوابی مانع انتخاب نمایندگان توانا و واقعی مردم گردد، این روند ادامه خواهد یافت. مگر اینکه مردم ترکمن و یا بلوچ نخواهند که این آش پخته شده شورای نگهبان را اجبارا  قورت دهند.  

خدایقلی