رنج و مشقت هموطنان بلوچ را پایانى نیست! در دوره حکومت پهلوى بلوچستان فقیر ترین و محروم ترین منطقه ایران به شمار مى رفت. پس از استقرار جمهورى اسلامى نیز نه فقط فقر و محرومیت آنها فزونى یافت، بلکه پیگرد، بازداشت، اعدام و کشتار جمعى نیز بر آنها افزوده گردید. با آغاز جنبش ” زن، زندگى، آزادى ” و تبدیل شدن بلوچستان به یکى از مراکز این جنبش، روزى نیست که رژیم اسلامى یک یا چند تن از مبارزان بلوچ را به جوخه اعدام نسپارد، و یا به سوى تظاهر کنندگان بلوچ که بطور صلح آمیز به اینهمه ظلم، تبعیض و کشتار اعتراض مى کنند، آتش نگشاید.
جمهورى اسلامى از یکسوى براى توجیه سیاست فقرزایى، تبعیض گرائى و اعمال خشونت کم سابقه خود در بلوچستان، و از سوى دیگر به قصد انزواى بلوچ ها در میان دیگر هموطنان، تلاش ورزید تا بخشى از مردم این دیار را بعنوان قاچاقچى، و مبارزان آنرا به مثابه تجزیه طلب در افکار عمومى جلوه دهد.
با آغاز جنبش انقلابى ” زن، زندگى، آزادى ” و مشارکت وسیع بلوچ ها تحت شعار ” از کردستان تا زاهدان، جانم فداى ایران “، همبستگى گسترده و پیوند مستحکمى در میان مردم ایران با همه تعلقات ملى و مذهبى پدید آمد.
ترفند و تبلیغات سوء نظام مردمکش جمهورى اسلامى مبنى بر تجزیه طلب بودن بلوچ ها، با تعمیق جنبش جارى و پشتیبانى بیدریغ و گسترده هموطنان اقصى نقاط ایران، توان تأثیر گذارى خود را از دست داده و ماهیت کاذب خویش را برملا نمود.
تورکمن ها و بلوچ ها را سنتا پیوند دیرینه اى به هم وصل نموده و آنها همواره همبستگى تنگاتنگى را در طول تاریخ با هم تجربه کرده اند. در شرایط سخت کنونى که هموطنان بلوچ دوره بسیار دشوارى را طى مى کنند، تورکمن ها در کنار آنان قرار دارند و از آنان بیدریغ حمایت مى کنند.
ما خواستار رفع حصر خانگى مولانا محمد حسین گرگیج، امام جمعه اهل سنت آزادشهر و گالیکش، ابقاء ایشان در مقام امام جمعه و مجازات عاملین کشتار مردم بیدفاع و بیگناه در جمعه هاى خونین زاهدان و خاش هستیم.
خیزش ملى تورکمن صحرا
سازمان فرهنگى و سیاسى ترکمنصحرا
شوراى همبستگى تورکمن صحرا
١١ بهمن ١۴٠١