لاریجانی خطاب به سیل زده آق قلایی: برو خدا را شکر کن که زنده و سالم هستی!
علی لاریجانی رئیس مجلس شورای اسلامی در آق قلا خطاب به یکی از سیل زدگان که گفت تمام داروندارش را از دست داده است، گفت برو خدا را شکر کن که زنده و سالم هستی.
چند روز پس از شروع سیل در آق قلا علی لاریجانی رئیس مجلس شورای اسلامی در آق قلا حضور یافت. او خطاب به یکی از سیل زدگان که گفت تمام داروندارش را از دست داده است، گفت برو خدا را شکر کن که زنده و سالم هستی.
نخست، آقای لاریجانی نمی تواند بفهمد وقتی که یک سرپرست خانواده در آق قلا می گوید داد و ندارش را از دست داده است، معنی اش چیست. ثروت بیکران آقای لاریجانی مانع از درک “داروندار” می گردد. آن سیلزده از آقای لاریجانی طلب گدایی نمی کند، بلکه به او یادآوری می کند که به عنوان یکی از مدیران ارشد ایران تامین این خسارات، خساراتی که عمدتا به جهت سوء یا نبود مدیریت مدیران او حاصل شده است، از وظایف اوست.
اما آقای لاریجانی از این امر نیز درکی ندارد و می گوید برو خدا را شکر کن که زنده و سالم هستی. انگار که زنده بودن در جمهوری اسلامی تحت مدیریت لاریجانی ها خود نعمتی است. اگر رئیس مجلس درک درستی از مدیریت بحران داشت و اگر شناختی از موقعیت خود و وضعیت جامعه داشت اینگونه پاسخ کوچه بازاری و عامیانه را نمی داد.
ثانیا، “سالم” بودن مدنظر لاریجانی جای پرسش و تردید دارد. تامین “سلامتی” بطور عام و در مناطق سیل زده بطور خاص از وظایف مسئولان و مدیران حکومت و در مناطق سیل زده از وظایف مدیران بحران است. سالم بودن فقط در ظاهر و تن نیست. اهمیت سلامتی روح و روان اگر بیشتر نباشد کمتر از سلامتی بدنی نیست.
بعد از گذشت بیست روز همچنان بخش هایی از آق قلا و کمیش دپه زیر آب هستند. همه وسایل و ابزار خانه نابود شده و اکثر خانه ها، حتی آنهایی که در معرض مستقیم سیل قرار نگرفته اند، بر اثر بالا آمدن سطح آبهای زیرزمینی ، نشست کرده و غیرقابل سکونت هستند. مسئولین هنوز نیز قادر به تخلیه آب از سطح شهر نشده اند. بنظر مردم این به معمایی بدل شده است. اعصاب و روان مردم پریشان و از این وضعیت بلاتکلیفی درمانده اند، پرخاشگر یا افسرده شده اند.
اگر یک مدیریت بحران جدی وجود داشته باشد، این حوزه یک چالش بزرگ برای مسئولین خواهد بود. متاسفانه در کشوری مانند ایران این امر مورد اغماض قرار می گیرد و هیچ توجهی به مسائل روحی و روانی صدمه دیدگان از سیل نمی شود. عدم توجه به این امر نیز می تواند در آینده این افراد تاثیرات مخربی داشته باشد.
آب ها زمانی از شهرهای آق قلا و کمیش دپه تخلیه خواهند شد، اما در اثر ماندگاری طولانی این سیلاب که تابحال سابقه نداشته است، امکان شیوع انواع بیماریهای قارچی و یا ویروسی بسیار بالا خواهد بود. جهت جلوگیری از این امر آموزشهای بهداشتی از طریق امکانات و ارتباطات جمعی مهم است. ارگانهایی همانند هلال احمر بایستی نقش شایسته و بایسته خود را ایفا نمایند.
خدایقلی
