هزینه یاش اولی ها برای هیچ

قرار است انتخابات مجلس یازدهم در اسفند ماه ۱۳۹۸ برگزار شود. از هم اکنون تعداد بسیاری در ترکمن صحرا فعالیت های خود را برای نشستن بر این صندلی های مجلس آغاز کرده اند.

قرار است انتخابات مجلس یازدهم در اسفند ماه ۱۳۹۸ برگزار شود. از هم اکنون تعداد بسیاری در ترکمن صحرا فعالیت های خود را برای نشستن بر صندلی های مجلس آغاز کرده اند.

بنظر می رسد این دور از انتخابات مجلس کم رمق ترین و بی رونق ترین انتخابات باشد.  حدود سه ماه و اندی تا برگزاری انتخابات مانده است ولی آنچنان شور و شوق انتخاباتی در فضای سیاسی و اجتماعی ایران دیده نمی شود.

یکی از دلایل اصلی آن ناکارآمدی مجلس شورای اسلامی و نداشتن نقشی در فرآیندهای سیاسی، اجتماعی و فرهنگی جامعه است. مراکز تصمیم گیری خارج از مجلس هستند و در درون نمایندگان نیز کارگزارانی برای پیشبرد و تصویب آن حضور دارند.

نمایندگان ترکمن در مجلس، در مراکز تصمیم قدرت عددی بحساب نمی آیند و عملا نقشی در  تصمیم گیری مدیریت منطقه ندارند. استاندار و معاون هایش ارزشی جدی برای آنها قائل نیستند و در بهترین حالت تلاش در جهت حفظ ظاهر  قضیه را دارند.

نمایندگی مجلس شورای اسلامی جایگاهی در حاشیه قدرت حکومتی است. افرادی از ترکمن ها برای تصدی این مقام حکومتی تلاش می کنند. این جایگاه، همانطور که تاکنون نشان داده، نفعی برای مردم ترکمن نداشته است اما برای صاحبان این پست و مقام می تواند در درون این نظام پرفساد بسیار منفعت داشته باشد.

یاشولی ها در میان ترکمن ها از جایگاه ویژه ای برخوردارند. آنها مورد اعتماد مردم ترکمن هستند و بدین جهت بود که فرد یا افراد مورد اعتماد یاشولی ها در انتخابات پیروزشده اند. مردم ترکمن یاشولی ها را امین خود می دانند. بدین خاطر است که هر کاندیدای تصاحب صندلی نمایندگی مجلس تلاش در جلب حمایت یاشولی ها را دارند.

یاشولی ها نیز اینگونه فعال وارد عرصه انتخاباتی شده و از اعتبار و سرمایه اجتماعی خود برای کسانی سرمایه گذاری می کنند که نفعی برای مردم ترکمن ندارند و یا نمی توانند داشته باشند. صرف اینکه نماینده ترکمن داشته باشیم شرط کافی نیست.

مورد دیگری که نیز بایستی به آن توجه نمود اینکه این کاندیدا ها نمایندگی مجلس مورد انتصاب جنتی ها هستند که به اعتبار یاشولی ها می خواهند از مردم مشروعیت بگیرند. هم چنین یاشولی ها نیز نیک می دانند در میان ترکمن ها افرادی توانا، با اعتباراجتماعی و مدیر هستند که می توانند نمایندگان واقعی مردم ترکمن باشند اما مراجع حکومتی مانع از حضور آنها می گردند.  نمایندگان کنونی هم می دانند که در صورت انتخابات آزاد هیچ شانسی برای انتخاب شدن نخواهند داشت.

هزینه کردن جایی ارزش دارد که نتیجه و حاصلی مثبت داشته باشد. اما این هزینه های یاشولی های ترکمن به گمانم این بار نیزهیچ باری نخواهند داشت. هزینه ای است که نه تنها به اعتبار یاشولی ها نخواهد افزود بلکه از سرمایه اجتماعی آنها خواهد کاست. منطق حکم می کند هر هزینه ای بایستی نفعی برای هزینه کنندگان داشته باشد. یاشولی ها نیز از سرمایه اجتماعی مردم ترکمن هزینه می کنند.

خدایقلی