هشدارهای پیاپی درباره ریزگردها و آلودگی هوا در ایران
هشدار مقامات درباره ریزگردها و خطر آن برای تندرستی حداقل ۱۷ میلیون شهروند ایرانی به خبر دائمی رسانه‌ها تبدیل شده است. ثریا قربانی، رئیس اداره نظارت و پایش اداره کل محیط زیست استان کرمانشاه، هشدار داده که هوای شهرستان‌های قصرشیرین و سرپل‌ذهاب در سال جاری برای دومین بار از حالت استاندارد خارج می‌شود.
مهرداد فتحی بیرانوند، مدیرکل حفاظت محیط زیست لرستان، هم اعلام کرده که میزان کنونی ذرات آلاینده موجود در هوای استان لرستان دو و نیم برابر حد مجاز است.
ایرنا از قول کژال حبیب‌زاده سرپرست اداره امور آزمایشگاه‌های اداره کل حفاظت محیط زیست کردستان (۹ آوریل ۲۱ فرودین) خبر داده که شاخص آلودگی هوای شهر سنندج هم سه برابر استاندارد است. به گفته حبیب‌زاده وضعیت هوایی به ویژه برای کودکان، بیماران قلبی و عروقی و افراد مسن خطرناک است.
شهر سنندج ۵۰۰ هزار نفر جمعیت دارد. این مقام محلی هشدار می‌دهد که مردم برای موارد غیرضروری از منزل خارج نشوند. او همچنین از بیماران قلبی، ریوی و مبتلا به آسم می‌خواهد که به ویژه در فضای باز فعالیت بدنی نکنند.
کارشناسان درباره خطر ریزگردها برای سلامتی شهروندان به دو مسئله اشاره می‌کنند. اول اینکه شش‌های ما قادر نیستند به آسانی ذرات کوچک خاک را دفع کنند.دوم اینکه ریزگردها می‌توانند ذرات خطرناکی مانند قارچ‌ها، باکتری‌ها، و ویروس‌ها را هم با خود حمل کنند.
منشا خارجی، راه حل بومی
نوید شهروزی، کارشناسی که درباره ریزگردها و تکنیک‌های جذب آلاینده‌ها در ایران تحقیق می‌کند، می‌گوید: «کانون‌های مولد به عنوان منشا این ریزگردها عمدتا در خارج از مرزهای کشور ما و خارج از قاره‌ای که ما در آن هستیم وجود دارد. جنگ‌ها هم در پیدایش آن تاثیر دارند. اراضی رها شده در کشورهای همسایه ما عراق، سوریه و همین طور خشکسالی‌های شمال آفریقا هم در بروز این پدیده نقش دارند. طبیعت هم در داخل مرزهایمان با ما نامهربان بوده و خشکسالی‌ها باعث شده که به این کانون‌ها اضافه شود.»
اهواز آلوده‌ترین شهر دنیاست
شهروزی در چاره‌اندیشی در قبال مشکل ریزگردها می‌گوید: «دولتها به آسانی نمی‌توانند برای این مشکل زیست محیطی راه حلی پیشنهاد کنند. به رغم‌آن ما محکوم به این نیستیم که در محیط‌های بسته آسیب‌های شدید ببینیم. راه‌حل‌های خلاق مهندسی می‌تواند به میزان زیادی در چارچوب فضای بسته “سکونتگاهی- کاری” این مشکل را برای ما به حالت متعادل‌تری تبدیل بکند».
این کارشناس اگرچه تاکید می‌کند که منشا اصلی ریزگردها در خارج از کشور است ولی معتقد است برای حل این مشکل باید راه‌حل بومی پیدا کرد. به نظر او با استفاده از روش‌های مهندسی و تکنیک‌های پالایش هوا می‌توان شرایط را در داخل فضای بسته مهار کرد.
آقای شهروزی اضافه می‌کند: «همه ما حدود ۸۰ درصد از زندگی‌مان را در فضای بسته به سر می‌بریم که چیز مثبتی است در مواجهه با این معضل. سرچشمه این وضعیت را باید در مشکلات اکولوژیک، طبیعی و اتفاقات سیاسی که در منطقه افتاده، جستجو کرد. من با این امر که حل مشکلات را همیشه از دولت انتظار داشته باشیم، مخالف هستم. من بیشتر از اینکه از دولت انتظار داشته باشم از متخصصان و کارشناسان انتظار دارم. جامعه مهندسین و متخصصین ما وارد میدان شوند و برای این قضیه کاری بکنند.»
نوید شهروزی، کارشناسی که درباره ریزگردها و تکنیک‌های جذب آلاینده‌ها تحقیق می‌کند، تاکید دارد: «من منکر اهمیت اقدامات وسیع دولتی و یا تاثیر تغییر الگوهای رفتاری اجتماعی نیستم ولی به نظر من شدت پدیده‌ای مانند ریزگرد، بیانگر نوعی به اصطلاح “قهر طبیعی” اقلیم ماست و همیشه در چنین مواردی رویکرد نوآوری تکنولوژیکی می‌تواند بیشترین امید را برای مقابله به ما بدهد.»
منشا ریزگردها و آلودگی هوا
مریم مطلبی، کارشناس ارشد محیط زیست می‌گوید، آلودگی هوا پدیده‌ای است که بیشتر نقاط ایران با آن درگیر هستند. آلودگی هوا بی‌ارتباط با خشکسالی که شاهدش هستیم نیست. منشاء آن هم عوامل داخلی و هم عوامل خارجی هستند. عوامل داخلی مانند توسعه ناپایدار، تحریم‌ها، سدسازی‌های بی‌رویه، عدم مدیریت صحیح آب و نبود حمل و نقل عمومی هستند و عوامل خارجی از قبیل خشکسالی در کشورهای مجاور، جنگ‌های متعدد خاورمیانه و تغییرات اقلیمی و پدیده “النیو” هستند.
این کارشناس در ادامه تاکید می‌کند: «آلودگی هوا مرز نمی‌شناسد و جنگ‌های خاورمیانه که ما سال‌ها درگیرش بودیم چه در ایران و چه در کشورهای همسایه تاثیر مخربی بر محیط زیست داشتند. حفاظت از محیط زیست نمی‌تواند در کشورهایی که درگیر جنگ هستند در اولویت باشند. در عراق برای تثبیت خاک مالچ‌پاشی می‌شد که به نظر می‌آید در سال‌های اخیر کوتاهی شده است.»
به گفته مطلبی دوران بعد از جنگ هم مشکلات خود را دارد. او ادامه می‌دهد: «از جمله اینکه ما در ایران می‌خواستیم به خودکفایی غذایی برسیم و پروژه‌های سدسازی را آغاز کردند، بدون آنکه از پیامدهای بلندمدت آن آگاه باشند. موقعیت جغرافیای ایران یعنی قرار گرفتن بیشتر مساحت کشور در اقلیم خشک و کاهش بارندگی نیز در بروز خشکسالی موثر بوده است.»
