گنبد بزرگترین شهر ترکمن نشین ایران آگاهانه کنار گذاشته می شود

گنبدکاووس، نه تنها بزرگترین شهر ترکمنها، بلکه بزرگترین شهر استان گلستان است. اما حاکمیت آگاهانه امکانات را از این شهر سلب می کند و در اختیار شهرهای غیر ترکمن نشین منطقه می گذارد.  

چندی پیش مطلبی با عنوان “نابودی تدریجی شهرهای ترکمن در ایران” نوشته بودم. این روند متاسفانه همچنان ادامه دارد. ترکمن صحرا بمانند سرزمین بی صاحبی (ایه سیز) میماند که حاکمانی که بنظر می آید عداوتی بزرگ غیرقابل گذشت دارند و در صدد تحقیر و نابودی آن هستند. هرچند که این سرزمین نیز بخشی از حاکمیت آنهاست. سرزمینی که خود ترکمنها نقشی در اداره امور آن ندارند و آنهایی که هم نقش دارند دل به یغمای آن بسته اند. انگار که ترکمن صحرا سرزمین دشمنی است که به تسخیر درآمده و بایستی هرچه در آن است نابود شود.

آخرین مورد به ناحیه بندی جغرافیایی واحدهای دانشگاه های آزاد مربوط میشود. طبیعی است که در غرب استان گلستان گرگان مرکز قرار میگیرد. اما شنیده ها حاکی است که در غرب استان آزاد شهر بعنوان محور دانشگاهی قرار خواهد گرفت. از هر نگاهی این امر واقعا اجحاف و با اغراض خاصی و کاملا آگاهانه و برعلیه گنبد بعنوان بزرگترین شهر ترکمن نشین اتخاذ میگردد.

زمانی شاه پسند (آزاد شهر کنونی) در مقابل گنبد بقول معروف عددی نبود. در هیچ موردی قابل قیاس نبود. گنبد شهری بزرگ با امکانات و اقتصادی بزرگ در مقابل شاه پسند، شهری بزرگتر از یک روستا با همان امکانات روستایی بود. هم اکنون نیز شهرستان گنبد چهار برابر شهرستان آزاد شهر (شاه پسند سابق) جمعیت دارد. گنبد حداقل دارای سه دانشگاه دولتی و دانشگاه آزاد است در حالی که شاه پسند دارای یک دانشگاه آزاد در حال سقوط و زیان ده دارد.

حذف آگاهانه گنبد

ولی هیچ کدام از این ها مهم نیست، مهم آن است که گنبد بعنوان یک شهر ترکمن نشین بایستی روز به روز اعتبار خود را در هر زمینه ای از دست بدهد، امکانات جدیدی داده نشده و امکانات موجود نیز تاحد ممکن سلب شود. شهر گنبد در تابلوهای تبلیغاتی استانی جایی ندارد و آگاهانه حذف میگردد. اگر این روند سقوط آزاد پیش رود میتوان تصور کرد که در آینده ای نه چندان دور گنبد بعنوان یکی از توابع شهرستانی شاه پسند قرار گیرد.

ممکن است گفته شود دانشگاه آزاد دانشگاهی خصوصی است و خود تصمیم میگیرد، چرا نمی تواند بندر ترکمن مرکز واحدهای غرب باشد. این امری غیرممکن است. اما در رابطه با گنبد میتواند ممکن باشد. این تصمیم نیز از جانب مسئولین استانی گرفته میشود. دانشگاه آزاد ظاهرا دانشگاهی آزاد است اما در اصل همان خصولتی است و تصمیمات آن توسط مسئولین حکومتی اتخاذ میگردد.

این تفکر و طرح محور قرار گرفتن شاه پسند در مقابل گنبد بایستی از هم اکنون مورد مخالفت جدی فعالین فرهنگی مدنی و اجتماعی قرار گیرد. در وحله نخست نیز نماینده گنبد در مجلس شورای اسلامی برای مقابله با این طرح ضد گنبدی وارد عمل شود.

اگر این سیاست تبعیض آمیز در مقابل گنبد و ترکمنها با مقابله های لازم و مدنی مورد مخالفت جدی قرار نگرفته و متوقف نشود، میتواند پیامدهای ناگواری داشته باشد که به نفع منافع ملی کشورمان نخواهد بود. مسئولین حکومتی که تصمیم گیرنده این امور هستند بایستی در نهایت درک کنند که ترکمنصحرا و ترکمنها نیز جزیی از ایران هستند و اینگونه عداوت ها بیمورد و ضدملی  وکوته اندیشی بوده و به نفع منافع ملی ایران نخواهد بود. تنها با مقاومت مدنی گسترده و قاطع میتوان به مقابله با این طرح های ضدملی و تفرقه افکنانه مقابله کرد.

خدایقلی